Η Τζώρτζια Ράνκιν που θεωρείται η πιο κοντή γυναίκα της Βρετανίας, έχει ύψος μόλις 31 ίντσες, δηλαδή 78 σαντιμέτρς.
Γεννήθηκε με μια μορφή σκελετικής δυσπλασίας, τόσο σπάνια που οι γιατροί δεν μπόρεσαν να δώσουν μια επίσημη διάγνωση, αλλά πιστεύουν ότι η κατάστασή της και η διακοπή της ανάπτυξης, προκλήθηκε από τη φθορά των οστών της. Αυτές οι μορφές σε σκελετικές δυσπλασίες είναι σπάνιες και επηρεάζουν περίπου ένα στα 4.000 με 5.000 παιδιά που γεννιούνται.
Σήμερα που είναι 19 χρονών το ύψος της έχει φτάσει τα 78 σαντιμέτρς και ζει την ζωή της με διαρκή πόνο. Παρόλα αυτά, η Τζώρτζια παραμένει ψύχραιμη και με θετική ενέργεια σε όλη την χρόνια ταλαιπωρία που βιώνει και λέει ότι έχει μάθει να αγαπάει το μικροσκοπικό της σώμα.
– Ο πόνος, είναι ένα μεγάλο σύννεφο πάνω από τη ζωή μου. Η ζωή μου είναι πόνος. Δεν είναι μόνο να είσαι μικροσκοπικός. Δεν υπάρχει διαφυγή από τον πόνο, από τη στιγμή που ξυπνάω μέχρι την ώρα που πάω για ύπνο, αλλά μου αρέσει που είμαι μοναδική, λέει η κοπέλλα.
– Πέρασα άσχημα στο σχολείο και ειδικά στο γυμνάσιο. Ποτέ δεν με κάλεσαν σε πάρτι όπως τα άλλα κορίτσια. Έτσι, άρχισα να σκέπτομαι διαφορετικά και στο τέλος έπεισα τον εαυτό μου ότι είμαι αυτό που θέλω να είμαι.
Όπως λέει η Τζώρτζια, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της, είναι το να βρίσκει ρούχα και εσώρουχα στα μέτρα της, γιατί τα μόνα νούμερα που μπορεί να φορέσει είναι μόνο στα παιδικά τμήματα. Οι γονείς της, αστυνομικοί και οι δύο, διαπίστωσαν ότι κάτι δεν πάει καλά με την ανάπτυξη της αμέσως μετά την γέννηση της, αφού μόλις έτρωγε έκανε εμετό και έχανε συνεχώς βάρος.
Οι γιατροί του νοσοκομείου Άλντερ Ηέϊ Τσίλντρεν στο Λίβερπουλ, διέγνωσαν πολύ νωρίς την απειλητική για τη ζωή της νόσο, που ονομάζεται αυλακωτή εντεροπάθεια. Αυτή η ασθένεια, μπορεί να αποβεί θανατηφόρος, επειδή οδηγεί τον ασθενή σε σοβαρή αφυδάτωση.
Τα πρώτα δέκα χρόνια της ζωής της, έπρεπε να τροφοδοτείται μέσω σωλήνα και να υποφέρει από απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένης της δηλητηρίασης του αίματος. Όπως λέει η μητέρα της, πολλές φορές οι γιατροί τους είπαν πως πεθαίνει σε πολύ λίγο διάστημα.
Στα δεκατρία της η μικρή Τζώρτζια, έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα στους πόνους και το αναπηρικό καρότσι. Εκείνη επέλεξε το δεύτερο και υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης κάποιων οστών από τα ισχία της και καθηλώθηκε στην αναπηρική καρέκλα.
Η υγεία της βασίζεται στη λήψη πολλών φαρμάκων καθημερινά και περιμένει με αγωνία να νομιμοποιηθεί η ιατρική μαριχουάνα και όπως δηλώνει η δεκαεννιάχρονη, είναι πραγματικά απογοητευμένη, γιατί ξέρει ότι υπάρχει κάτι εκεί έξω που μπορεί να την βοηθήσει αλλά δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να μην πονάει.